Aneta Lachendro Art
01
O mnie
„Kiedy chwila, będąca niekiedy malutkim ułamkiem czasu wywiera na mnie wpływ i wywołuje emocje… zaczynam malować. Uwalniam myśl interpretacyjną, dzięki której zaczynam postrzegać otaczającą mnie rzeczywistość przez pryzmat mojej wyobraźni, snując wizualną opowieść za pomocą symboli i barw…” Aneta Lachendro, urodzona w Wadowicach. Zdobyła dyplom na wydziale malarstwa Uniwersytetu Śląskiego filii w Cieszynie. Od ponad dwudziestu lat związana z andrychowską kulturą jako instruktor i reżyser teatralny oraz plastyk. Na swoim koncie ma czternaście autorskich spektakli. Zrealizowała wiele wystaw autorskich oraz wzięła udział w wystawach zbiorowych, m.in w Andrychowie, Wadowicach, Oświęcimiu, Bielsku – Białej, Krakowie, Zatorze, Cieszynie, Inwałdzie, Brzeźnicy, Targanicach, Suchej Beskidzkiej. O swoim malarstwie mówi, iż jest ono tworem interpretacyjnym, pełnym symboli, znaków, barw i historii… patrzy, widzi, czuje, interpretuje… tworzy. Malowanie jest dla niej chwilą magiczną, podczas której czuje się jak alchemik mieszający różne pierwiastki po to, aby zaczarować siebie. Po to, aby poczuć sens bytu i odsunąć, czy też zapomnieć o lęku przed całkowitą pustką.
03
Portfolio
05
Cykle
01 cykl
Temtaption
Temtaption III – olej, płótno
Obraz przedstawia dwie sceny podzielone pionową linią, sugerującą kontrast lub alternatywne rzeczywistości. Dominują intensywne kolory – głęboki błękit, żółć oraz chłodne odcienie szarości i różu.
Lewa strona ukazuje postacie wędrujące po jasnej, żółtej przestrzeni, kierujące się ku tajemniczemu portalowi w tle, otoczonemu aurą światła. Ich cienie wydłużają się, podkreślając ich podróż ku nieznanemu. Prawa strona to bardziej zamknięta przestrzeń z rytmicznymi pionowymi pasami, przypominającymi kurtynę lub ścianę ograniczeń. Osamotniona postać stoi na podwyższeniu, spoglądając w stronę jasnego przejścia, co może symbolizować wybór, izolację lub moment refleksji.
Dzieło wydaje się eksplorować temat wyboru, przejścia między rzeczywistościami oraz samotności w kontekście decyzji. Jego abstrakcyjna forma i ekspresyjna kolorystyka nadają mu metaforyczny, refleksyjny charakter.
02 cykl
Kłoda
olej na płótnie
03 cykl
Meridiany
Tytuł: „Meridiany”
Technika: Olej na płótnie
Rok: 2022
Obraz „Meridiany” to dzieło pełne symboliki i emocjonalnej głębi, balansujące na granicy surrealizmu i ekspresjonizmu. Kompozycja podzielona jest na dwie części, tworząc wizualny i konceptualny dialog między elementami organicznymi a ludzką postacią.
Po lewej stronie centralną postacią jest twarz, której oczy zasłania żółta dłoń – gest ten sugeruje tłumienie percepcji, brak możliwości spojrzenia na rzeczywistość w pełni. Sylwetka postaci przenika w dynamiczne, falujące linie w odcieniach różu, błękitu i fioletu, które mogą symbolizować energię, emocje lub duchowe ścieżki. Linie te zdają się być kontynuacją lub rozwinięciem meridianów energetycznych, odwołując się do filozofii wschodniej i koncepcji przepływu energii w ciele.
Prawa strona obrazu kontrastuje z abstrakcyjnością postaci, przedstawiając intensywnie zielone, niemal monumentalne kształty liści. Wśród nich wyrasta kwiat o pomarańczowych płatkach, z którego wnętrza wyłania się kształt przypominający serce – element ten budzi skojarzenia z życiem, wzrostem, lecz również z wrażliwością i kruchością. Zielona dłoń, nachylona w stronę postaci, sprawia wrażenie zaproszenia do interakcji lub dominacji, co dodatkowo wzmacnia napięcie kompozycji.
Ciemne tło podkreśla kontrast między elementami obrazu, wzmagając jego dramatyzm i tajemniczość. Artysta operuje wyrazistymi, płaskimi plamami barwnymi, co nadaje kompozycji graficzną, niemal plakatoidalną jakość. Intensywna kolorystyka oraz wyraźne kontury wzmagają emocjonalny ładunek dzieła, pozostawiając widza z pytaniami o tożsamość, percepcję i relacje między ciałem a naturą.
„Meridiany” to dzieło, które można interpretować na wielu poziomach – jako refleksję nad duchowym połączeniem człowieka z naturą, komentarz na temat ograniczeń percepcji, czy też metaforę wewnętrznej transformacji.
04 cykl
Drzewo życia
Tytuł: „Drzewo życia. Odsłona II”
Technika: Olej na płótnie
Rok: 2022
Obraz „Drzewo życia. Odsłona II” to dzieło subtelne, niemal eteryczne, które balansuje na granicy realizmu i abstrakcji. Dominująca monochromatyczna paleta bieli i szarości nadaje mu oniryczny, niemal transcendentalny charakter, a miękkie, rozmyte kształty zdają się rozpuszczać w przestrzeni płótna.
Centralnym motywem jest delikatna, ledwo widoczna twarz, częściowo zatopiona w strukturze organicznych form przypominających liście lub płatki roślin. Zamknięte oczy postaci sugerują stan snu, medytacji lub rozpuszczenia się w naturze, co może być interpretowane jako symboliczne połączenie człowieka z cyklem życia i śmierci.
Linie konturowe roślin przywodzą na myśl nerwy liściowe lub układ naczyń krwionośnych, co wzmacnia ideę przenikania się form organicznych i ludzkiego ciała. Wśród dominujących jasnych tonów jedynie nieliczne ciemniejsze akcenty – zwłaszcza wyraziste usta i dłoń – przyciągają uwagę, jakby stanowiły ostatnie ślady ludzkiej obecności w tym niematerialnym świecie.
Kompozycja obrazu zdaje się oddawać uczucie zawieszenia między snem a rzeczywistością, przemijalnością a trwaniem. Jest to dzieło kontemplacyjne, pełne spokoju, lecz jednocześnie niepozbawione pewnej melancholii. Subtelność form i ich wzajemne przenikanie budują nastrój refleksji nad cyklicznością życia, naturą egzystencji i zacieraniem granic między człowiekiem a otaczającym go światem.
To obraz, który nie daje jednoznacznych odpowiedzi, lecz zaprasza widza do własnych interpretacji i zanurzenia się w jego niematerialnej, niemal duchowej przestrzeni.
Zapisz się do mojego newslettera i otrzymuj oferty przedsprzedażowe oraz informacje o nadchodzących wystawach i wydarzeniachSubscribe to my newsletter and receive presale offers and information about upcoming exhibitions and events
11